Controle Oncoloog

Eergister (woensdag) belde de oncoloog om te vragen hoe de bestraling was gegaan. En omdat hij volgende week een weekje weg is wilde hij Rob graag even zien. Dus gister (donderdag) gingen we weer naar het ziekenhuis.

Hij was blij verrast dat de bestraling al zichtbaar verlichting heeft opgeleverd. Maar maakt zich zorgen omdat hij vond dat Rob erg snel achteruit is gegaan. De algehele conditie en Rob is ontzettend afgevallen. Rob wijdt eigenlijk een groot deel aan zijn been, en de bestraling hakt er ook behoorlijk in.
Aankomende dinsdag 8 mei is er weer een scan gepland die bij de studie hoort. Daarop zouden ze moeten kunnen zien of het medicijn al een klein beetje iets voor Rob gedaan heeft. Hij vertelde erbij dat als dat niet zo was, ze in het oncologisch team gaan bekijken of het Rob wel goed doet om nog een dosis van het nieuwe medicijn te geven. Daar schrokken wij wel even van, omdat wij dachten dat het een erg langzaamwerkend medicijn was en dat Rob gewoon om de 3 maanden dat spul zou krijgen. Dat klopt ook, maar het kan zijn dat het negatief werkt bij Rob en dan moeten ze iets anders verzinnen. Misschien chemo, als Rob niet te zwak is.

Ook bespreken ze de verdere bestraling. Rob moet wel rekening houden met vervelende bijwerkingen als ze het gebied rond de slokdarm gaan bestralen. Ook willen ze kijken of ze de tumor in de buik kunnen bestralen die het vocht in zijn been houdt. Maar dat ligt weer dicht bij de darmen en kan ook vreselijke diaree voor een aantal weken veroorzaken. In de longen schijnt echt heel veel vocht te zitten. Rob is nu nog niet benauwd, maar als dat wel zo is, moeten ze kijken of ze dat eruit kunnen halen.

Lastig allemaal, en er komt weer een moeilijke tijd aan, waar we moeten wachten op uitslagen. Duimen, duimen dat het medicijn iets gedaan heeft!!

Ondertussen heb ik net gehoord dat ik dan toch eindelijk hulp krijg van de thuiszorg. Maandag en donderdag komt er iemand helpen. Nadat onze huisarts even hier en daar wat druk heeft uitgeoefend. Dat is erg fijn. Vanmorgen heeft Oma flink geholpen. Boelo heeft een speciaal matras voor Rob geïnstaleerd waarop hij beter ligt en hopelijk minder drukpunten heeft en zo dus de pijn minder wordt.

Emotioneel heb ik het deze week héél erg zwaar. Ik zie mijn lieve mannetje vechten en tegelijkertijd zie ik hem achteruit gaan. Ik hoop zo dat het medicijn iets gaat doen. En ik weet jullie met mij. Lieve vrienden en familie, blijf duimen voor mijn lieve Rob.