09 mei, 2007

Ambulance avontuur

Gisteravond had ik geen puf meer om op dit weblog te schrijven. Heb lekker bij mijn mannetje in bed gelegen.
In spanning heeft Rob gisterochtend zitten wachten op de ambulance, die wat laat was. Het is nogal wat om je te "moeten" laten vervoeren door de ambulance. Maar rond half 9 waren ze er dan, 3 broeders sterk. Ontzettende lieve mannen en nemen alle tijd voor Rob om er voor te zorgen dat hij lekker ligt. Er stond natuurlijk een enorme file voor de waalbrug, maar daar rijden ze gewoon lekker langs. We waren iets te laat, maar dat was geen probleem. Rob mocht lekker in een bed gaan liggen om de vloeistof te drinken dat nodig is voor de scan. Toen we klaar waren kwam er weer een andere ambulance om ons weer naar huis te brengen. Op de terugweg reden we in een chevrolet, wat toch aanzienlijk comfortabeler rijdt, dan het "bestelbusje' op de heenweg, zoals de broeder het omschreef.
Rob ging direct naar bed, lekker slapen, alles bij elkaar was toch weer een enorme inspanning voor hem.
Noortje had ik die ochtend om 7.30 bij haar vriendinnetje Isa gebracht en de dames werden door papa Erik fijn naar school gebracht. Gelukkig kon ik haar zelf weer uit school halen en om 15.00 stond de fysio weer voor de deur. Rob hoeft niet meer gezwachteld te worden, want de speciale "broek" is klaar. De fysio komt nu iedere dag om zijn lymphen te masseren, zodat het vocht een beetje weg kan. Inmiddels zit het vocht ook in zijn buik en rug. We proberen nu om het via zijn lymphen in de oksels een beetje weg te laten lopen. Maar het gaat erg langzaam, en Rob voelt het echt stromen en krijgt daar weer braakneigingen van. Dus alles heel voorzichtig.

Rob ligt nu eigenlijk de hele dag in bed. Hij kan nog wel zelf naar het toilet en douchen, maar dat kost veel inspanning. Na het douchen smeer ik zijn dikke been helemaal in en probeer het vocht een beetje omhoog te laten stuwen. We hopen dat met het smeren zijn huid en beetje soepel blijft. Dan teken ik zijn bestralings-strepen op de huid bij, en zorg natuurlijk dat hij voldoende eet en drinkt. Omdat hij veel slaapjes doet, eet hij op hele andere tijden, maar gelukkig gaat er nog gewoon voedsel in, buiten alle shake-jes.

Gisteren is Robbert L. een collega van Rob nog geweest om het een en ander voor ons uit handen te nemen wat betreft de afhandeling met FROG. Dat is erg fijn en ontzettend lief.

Vrijdag zal het oncologisch team (oncoloog, radioloog, chirurg, en proffessor) de scan van Rob bespreken. Wij hebben volgende week woensdag een afspraak staan om de uitslagen te bespreken. Dat wordt dus weer lang wachten en geduld. Maar wel erg fijn dat Rob nu een hele week niet naar het ziekenhuis hoeft. Zo kan hij even flink aansterken en bijkomen.

Als jullie langs willen komen hoor ik dat graag, dan kan ik het een beetje gedoseerd plannen.
Rob doet jullie de hartelijke groeten en bedankt jullie weer voor de vele kaartjes, mailtjes en alle lieve wensen die hij krijgt. Het doet hem héél goed, dus blijf ze sturen!!! Hij hoopt jullie snel weer te zien.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja lieve schatten,dat zit er gelukkig weer op.Kan mij goed voorstellen dat even een rustige week jullie heel goed uitkomt.Dus dan zal volgende week de geplande eventuele toediening van die medicatie even uitgesteld worden totdat de uitslag bekend is,want dat is dus Woensdag.Heel veel sterkte toegewenst tot dan.Hoe is het trouwens met je hulp in de huishouding? hoop dat je daar wat aan hebt! Nu lieve Rob,Mieke en Noortje veel liefs van Joke

Anoniem zei

Hoi Mieke, Rob en Noortje,

Hopelijk lukt het deze keer wel om een berichtje te plaatsen. Dat gaat niet makkelijk, zeg ! Terwijl we zo vaak wat (hadden) willen zeggen. Ook wij zijn trouwe lezers van jullie blog. We leven enorm mee en duimen er flink op los. Ennuh, uiteraard kunnen jullie op ons rekenen. Gelukkig hebben jullie al de nodige hulp, maar een extra steuntje kan geen kwaad. Maak er gebruik van als dat nodig is ! Toi toi (oud gebruik, maar mag nog steeds dachten we),

Groetjes, Robert en Mirjam

Anoniem zei

Ha Rob en Mieke,
Wat fijn Mieke dat je het opbrengt om toch te blijven schrijven zodat ik jullie een beetje bij kan houden.
Ik wens jullie een fijn weekend samen en hoop dat Rob in zijn lijf wat rust krijgt na al het onderzoek. Rob ik bewonder je in al je moed en wens je veel innerlijke kracht en liefde voor jezelf om alles te dragen.
Ik draag je mee van binnen in mijn hart,ook Mieke en Noortje.
Lieve groet,
Tiek

Anoniem zei

Hi Rob, Hi Mieke,

ich möchte Euch nur sagen, dass ich das Tagebuch lese und in Gedanken bei Euch bin!

Ich wünsche Euch alle Kraft der Welt! Ich möchte gerne Rob besuchen, entweder dieses oder nächstes Wochenende. Aber nur, wenn es Euch recht ist...

Sagt mir einfach ob, und wenn ja, wann - auch kurzfristig!

Tel: +49-173-2071107
Email: info@fahrerlos.de

Alles Gute!
Herzliche Grüße
Günter Ullrich

Anoniem zei

Hi Mieke en Rob,

Ik wens jullie alle strekte bij alles wat jullie nu voor jullie kiezen krijgen. Het leven is vaak erg mooi, maar die hobbels zijn soms zo vreselijk hoog!
Ik duim, hoop en bid voor snel goede berichten.

Lieve groeten
Janneke ten Dam