Donderdag thuis?

Vanacht heeft Rob goed geslapen. gelukkig! De pijn is op dit moment onder controle. Vanmorgen hebben wij uitgebreid gesproken met de anestheasist van het pijnteam. Hij heeft ons verteld hoe het prikken nou zo mis ging. Door het vele vocht en dik weefsel en antistollingsmiddelen, heeft het hen heel veel moeite gekost om 'm goed te zetten. Dat vonden zij zelf ook enorm vervelend, maar wij weten inmiddels dat ze echt hun best hebben gedaan. Ik vroeg hem of we de pijn niet voor kunnen zijn door 1 stapje vooruit te lopen, maar helaas werkt dat niet zo. Hij zei dat het toch ook heel belangrijk is dat Rob nog goed bij is en niet compleet versuft van alle medicijnen. Als ze hem nu heel veel medicijnen gaan geven, kan Rob niet meer aanspreekbaar zijn en dat wil Rob zelf ook niet. Het is en blijft dus schipperen.

Van de anestheasist mag hij donderdag naar huis. Nou is het even afwachten of de thuiszorg ook voor donderdag alle zorg geregeld heeft. Morgen komt in ieder geval het bed met alle andere spullen die we nodig hebben. En morgenavond gaan we de huiskamer aanpassen zodat Rob optimaal kan liggen. Daar komt wel veel gebel en geregel bij kijken met de huisarts en thuiszorg. Maar het loopt en ik heb de thuiszorg gevraagd of ze hun best willen doen alles op rolletjes te laten verlopen. Er is al zoveel mis gegaan.

Noortje is vandaag weer naar school. Vanmiddag gaan Rob en ik haar vertellen dat papa naar huis komt. Maar dat dat niet betekent dat papa weer beter wordt. Lastig allemaal.
Wij zijn heel blij met de lieve mensen die bij ons in de wijk wonen. Iedereen wil graag helpen en dat vinden wij geweldig. Warme maaltijden worden spontaan gebracht. Zo lief, heel erg bedankt. En blijf het vooral doen. Alle hulp is welkom, en vooral als we er niet zelf om hoeven vragen, want ieder telefoontje kost energie.