Afgelopen nacht heeft Rob weer onrustig geslapen. De bewuste dame van VTZ was er weer. Staat iedere keer met haar neus overal boven op, als Rob ook maar een raar geluidje maakt. Voor dat ik ging slapen heb ik haar nog gezegd dat ze niet steeds naast zijn bed moet gaan staan, Rob slaapt licht en wordt overal wakker van. Allebei hebben we tegen haar gezegd dat als er iets is, Rob zelf aangeeft wat hij nodig heeft. Het is zo moeilijk, ze moet natuurlijk haar waak-taak goed doen. Maar Rob krijgt de kriebels van haar. We laten haar niet meer komen.
Nu ligt hij weer te slapen en Noortje en Flip de beer zijn met Boelo en Nienke mee. Vanmorgen heeft Noortje nog een tekening voor vaderdag gemaakt. Ze kan al echt heel mooi binnen de lijntjes kleuren. Papa is heel erg trots op haar. Ze wil steeds graag op bed zitten, maar soms kan Rob het niet hebben, en dat begrijpt ze gelukkig goed. Vrijdag heb ik voor Noortje bij H&M een ketting mt een hangertje gekocht waar een fototje in kan. Samen hebben we zitten priegelen om er een heel klein fototje in te doen van papa en Noortje die elkaar een kusje geven. Ze is er heel zuinig op.
Noortje heeft vooral 's avonds veel vragen over dood gaan. En dat is erg emotioneel, je moet je kind er namelijk continue haar helpen herinneren. Het voelt alsof je haar iedere keer weer verdrietig moet maken. Maar soms vraagt ze iets en dan zegt ze, oh, en gaat weer verder met haar bezigheid van dat moment.
Rob is in zijn hoofd toch wel erg onrustig. Ik probeer hem veel te laten praten, maar echt alles kost zoveel energie, zeker emotionele gesprekken. Hij zegt dat het een chaos is in zijn hoofd. Ineens schiet er iets door zijn hoofd en 10 seconden later is het weer een andere gedachte. Vanalles, allerdaagse dingen, maar ook zorgen over mij en Noortje, de financiën etc. Ook is hij veel met zijn lichaam bezig, en ik probeer samen met hem om dat los te laten. Rob is niet zijn lichaam, dat is maar een verpakking. Toch is dat héél lastig om niet continue mee bezig te zijn. Ik heb Rob gevraagd of hij zich alsjeblieft geen zorgen over mij wilt maken. Ik red me wel. Hij gaat het proberen.
Ik schrijf natuurlijk niet alles op het blog. Bepaalde zaken blijven echt privé. Soms is het ook moeilijk de juiste manier te vinden om iets te vertellen. Iedereen leest het toch met zijn eigen interpretatie. Ik moet bijna de hele dag mijn gevoelsknop uitzetten, anders kan ik niet voor Rob zorgen. Als ik niet rustig ben, wordt hij ook onrustig en gaat hij hyperventileren.
Vanmiddag komen opa en oma. Rob heeft nog een paar vrienden gesms-d om te vragen of ze willen komen. Zij komen in de loop van de week. Hij vindt het leuk om af en toe kort bezoek te ontvangen. Maar emotionele mensen aan zijn bed, of mensen die alleen maar vragen stellen, en hem als patient behandelen, vindt hij heel moeilijk. Hij begrijpt het wel, maar hij kan er niets aan doen, en dat maakt hem nog weer meer machteloos en vermoeid. Als-je-begrijpt-wat-ik-bedoel....
En natuurlijk ontvangt Rob nog steeds graag mailtjes. Dus blijf schrijven allemaal.
17 juni, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Lieve Mieke en Rob, we lezen vol bewondering jullie verhaal, iedere dag. Wat een liefde, warmte en kracht straalt hieruit. We worden er steeds weer stil van.
Rob, wat fijn dat je samen met Noortje kan genieten van een film.
Voor Noortje ook heerlijk, onze kinderen vinden het altijd zo knus om samen met ons een filmpje te kijken. Als jullie toe zijn aan een nieuwe film...laat het me even weten Mieke, we hebben ondertussen een aardige verzameling hier met vast leuke filmpjes voor Noortje.
Groetjes, René, Sari, Daan, Youp en Miranda
Hoi Rob, Mieke en Noortje,
Hier een berichtje uit Boxtel van neef Hans, Karin, Tim, Bram en Daan Engelman.
Een paar keer per week lezen we jullie verhalen. We weten dan niet of Hans en Tini in Schiedam ze ook hebben gelezen, dus dat wordt dan weer doorgegeven per telefoon. Zij hebben wel internet, maar dat gaat niet zo handig als hier.
Hans heeft vanmiddag het zwembad opgezet. Zo'n zelfde zoals jullie hebben (daar schreef Mieke laatst nog over). We vullen hem vast zodat het water kan opwarmen door de lucht en zon. Vorig jaar hebben we daar ook zo'n plezier van gehad. Gisteren zijn we naar de vliegshow in Volkel geweest, nu willen onze kinderen ineens piloot worden. Tja, ik geef ze geen ongelijk, zag er wel heel cool uit, die piloten die in zo'n straaljager stappen. Jaja, we waren er vroeg en stonden dus vooraan. Maar de scootmobiel van opa Hans vinden ze anders ook wel stoer. Laatst stonden we met de auto bij een stoplicht, zagen onze jongens ineens een man met scootmobiel, hebben onze jongens het er ineens over op de achterbank: "Die van opa Hans is veel mooier!" "Ja, dat vind ik ook, die kleur van opa Hans is ook mooier en hij is ook veel stoerder!"
Wij zijn ook wel in voor een James Bond-film, maar de laatste vonden we niet zo heel geweldig. Geef ons maar Sean Connery of Roger Moore. De meeste blijven leuk en die kijken we dan weer voor de 2e of 3e keer. Telkens zie je weer een ander detail.
Rob, Mieke en Noortje, we denken heel veel aan jullie!
Heel veel groeten van de familie Engelman uit Boxtel en Schiedam.
Lieve Mieke en Rob,
Zo begrijpelijk dat Rob zich zorgen maakt om jullie. Maar waar wij kunnen, zullen we jullie helpen!
Veel liefs en sterkte,
Hellen en john
Lieve Mieke en Rob,
Zo begrijpelijk dat Rob zich zorgen maakt om jullie. Maar waar wij kunnen, zullen we jullie helpen!
Veel liefs en sterkte,
Hellen en john
Een reactie posten