een zaterdag

Gistermiddag kon ik Noortje niet uit school halen. Op vrijdag is de school om 12.15 uit en de vrijwillige thuiszorg (VTZ) kwam pas om 13.00. Ik heb Lonneke gevraagd of ze Noortje mee wilde nemen. Noortje kwam helemaal blij thuis met Flip de logeerbeer van school. Deze beer mag ieder weekend bij een kindje logeren. Hij heeft een eigen koffertje en een dagboekje waar wij in moeten schrijven. Noortje is super trots en verteld mij precies wat ik in het boekje moet schrijven.
Toen om 13.00 uur de VTZ kwam, ben ik met Noortje even naar Kronenburg gegaan. Rob kan dan rustig zijn middagdutje doen en Noortje en ik kunnen er even uit. Toen ik terug kwam, merkte ik aan Rob dat hij niet rustig was en ik vroeg hem wat er was. Daar kon hij niet direct antwoord op geven. Maar ik wist het wel. Hij vindt het niet fijn als ik weg ben. Dan kan hij niet zichzelf zijn en is onrustig. Hij zei, ik mis je gewoon als je er niet bent. Die vrijwillige thuiszorg is perfect hoor, maar het zijn wel onbekende mensen voor ons. Ik ga proberen, het anders op te lossen. Ik wil dat Rob zich prettig en veilig voelt thuis. Rust is ook heel belangrijk, maar hij wil Noortje ook graag zien. En zij is zo vreselijk lief voor hem en nu gelukkig ook weer meer voor mij. Het ziekenhuis was echt een probleem voor haar, daar kon ze niets mee. Nu papa weer thuis is, is ze rustiger.

De plaspillen lijken niet echt te werken, maar we wachten maar even met meten tot morgen. Rob's huid zit onder de absorberende gaasje, het vocht breekt door zijn huid heen. Helaas is dat 'zo weinig' dat het niet de druk afneemt.

Vandaag hebben we rustige dag gehad. Noortje weet heel goed dat papa 's middags moet slapen. Ze doet echt haar best zachtjes te doen. Maar soms vergeet ze dat. Maar vanmiddag ging het echt heel goed, zo goed dat Rob dacht dat ze er niet was.

Vanavond heeft Rob zijn favoriete film gekeken, een James Bond film. En vanmiddag samen met Noortje; de reddertjes.