Angstig moment

Dinsdagavond hadden wij even paniek in huis. Zoals ik al eerder schreef is iedere kleine inspanning voor Rob erg vermoeiend. Hij heeft nog maar een kleine longcapaciteit vanwege het vocht en is daardoor erg kortademig. Rob heeft daardoor snel de neiging te hyperventileren en dat gebeurde dus ook dinsdagavond. Noortje lag in bed en er was op dat moment geen zorg aanwezig. Ik schrok me wezenloos. Rob schudde en verkrampte en riep "dit gaat niet goed"... Hij is heel even bewusteloos geweest, maar kwam snel weer bij. Allebei zijn we daar erg van geschrokken.
Vanmiddag gaat Rob met de dame van de vrijwillige thuiszorg ademhalingsoefeningen doen. Zij is hypnotherapeute. Hopelijk krijgt hij zijn ademhaling onder controle.

Woensdagochtend moest ik met Noortje naar school voor de sponsorloop. Oma kwam voor Rob zorgen. Dus kon ik met een gerust hart even weg. Noortje heeft erg goed haar best gedaan en heeft 13 rondjes van 200 meter geholt. Ik was helemaal verbaasd, als ik met haar ga winkelen, moet ik haar op een gegeven moment altijd dragen.......mama ik ben moe. Rob en ik hadden Noortje voor ieder rondje eur 10,= gesponsord, wij dachten, als ze er 3 loopt is het veel. Kassa 130,= eur. Ik heb dus maar heel even het formulier bijgewerkt met wat nullen en komma's en er 0,50 cent van gemaakt.
Na de sponsorloop ontstond er even comotie en verdriet onder de kindjes en ouders, Noortje heeft kennelijk aan haar mede-kleuters verteld dat haar papa dood gaat. Gisteravond heb ik een briefje gemaakt voor alle ouders van de keuterklassen om ze op de hoogte te brengen.
's Middags was er nationale straatspeeldag in onze wijk en Noortje heeft even een onbezonnen middag gehad met mama. Om 16.00 uur waren wij weer thuis en is Oma lekker weer naar Opa toe gegaan.
De hele dag kwamen er cadeautjes voor mij aan de deur, vele sms-jes, mailtjes, kaartjes, bloemen, tijschriftjes en chocolade, voor mijn verjaardag. Allemaal ontzettend bedankt. Heel erg lief. Het doet ons goed dat jullie zo aan ons denken.

Rob is steeds weer vermoeider na het wassen en bed verschonen. Draaien in bed gaat heel moeilijk en alles moet erg rustig verlopen vanwege zijn kortademigheid. Eten doet hij niet zo erg veel, drinken gaat nog redelijk. Gisteravond heeft Rob het laatste vieze drankje anticiotica gehad. Die kuur is klaar. "s Morgens slaapt hij ook een paar uurtjes. Alles is vermoeiend. Hij slaapt dan wel wat onrustig, kreunt en praat een beetje. Zijn belevingswereld is wel erg klein geworden en daardoor kan hij zich moeilijk op alledaagse dingen concentreren. Noortje is wel een vrolijke spil in zijn omgeving. Hij mist haar ook echt als ze na school ergens gaat spelen. Wij proberen haar nu zoveel mogelijk thuis te houden, zodat ze lekker met papa kan keuvelen. Ze is nog steeds ontzettend lief voor hem en laat trots al haar werkjes zien. Ze zit graag bij Rob op bed, maar hij kan dat niet altijd even lang volhouden. Maar allebei vinden ze dat erg fijn. Ik zou willen dat ik bij hem in bed kon kruipen, maar helaas, ook al ben ik afgevallen....... nog steeds te "dikke billen", om maar met ons buurjongetje's (van 2) termen te spreken.

Noortje en ik gaan vanmiddag maar eens flink aan de knutsel om iets héél moois te maken voor vaderdag. Voor de allerbeste en allerliefste papa van de wereld.