Thuiszorg en Fysio

Dinsadochtend gingen we samen weer naar het Radboud voor de tweede keer bestralen. Gelukkig kan je daar vlak bij parkeren en hebben ze een eigen ingang. Dus het hele ziekenhuis door crossen hoefde gelukkig niet. Het bestralen duurt echt maar een paar minuutjes, dus waren we snel weer thuis. Rob ging lekker slapen en ik weet niet meer wat ik heb gedaan.pfff ben het even kwijt. Noortje uit school gehaald en om 16.00 kwam de wijkverpleegkundige van de thuiszorg.

Weer het hele verhaal vertellen en zij vroeg aan ons wat ze voor ons kunnen betekenen. Tsja, weet ik veel. Rob kan zelf douchen aankleden eten en drinken, dus bleef de huishouding over. Ik vind het nog steeds moeilijk dingen uit handen te geven, maar dat gevoel wordt steeds minder. Zij vertelde dat de gemeente een indicatie moet afgeven voor huishoudelijke hulp. Wij zagen de bui alweer hangen...........weer het hele verhaal vertellen en dan maar afwachten wanneer en wie er komt. Ik dacht, dat doen we dus niet, ik neem wel zelf een hulp. Want ondanks dat je in Nederland overal voor verzekerd bent, moet je toch een eigen bijdrage (naar inkomen) betalen voor deze hulp. Maar goed. Zij ging weg en de volgende dag belde iemand van de gemeente. En deze meneer was zó lief en meelevend. Ik hoefde helemaal niet nog een keer het verhaal te vertellen, hij zei, nee hoor mevrouw in dit geval snappen we het wel. Geweldig! Verdere afspraken moeten nog worden gemaakt, maar de 1e stap is er; indicatie: 6 uur per week.
Mooi zei Rob, laat ze maar lekker poetsen.

Woensdag hadden we geen bestraling. Noortje ging na school lekker bij haar vriendinnetje Isa spelen en om 13.00 uur kwam de fysio. Hij gaat een speciale "broek" met klittenband voor Rob in Amerika laten maken. Dit duurt 2 à 3 weken. Als het goed is kan het been weer helemaal dun worden. In de tussentijd kunnen we het been zwachtelen. Ik vroeg hem of hij mij kon leren hoe dat moet, zodat we daar niet weer de thuiszorg voor in hoeven schakelen. Vorig jaar toen Rob nog geen kous had en er ook gezwachteld moest worden kwam de thuiszorg om 7.30, tsja en daar hebben we geen zin in. Rob wil opstaan wanneer hij dat wil. Dat zwachtelen is niet moeilijk, dat lukt me wel en anders vraag ik het aan mijn broer die is ook fysiotherapeut (geweest) om mij bij te scholen.
Vanmorgen vroeg kwam hij terug om alles goed op te meten. Het formulier met de maten had wederom een handtekening van de huisarts nodig en een recept voor zwachtels. Die ik later op de dag naar de doktersassistente heb gebracht.

Vanmiddag is Rob om 15. 15 met de taxi naar het Radboud gegaan. En om 17.15 was hij weer terug. En hoe was het met de taxi vroeg ik....? Rob: die chauffeur was een vieze dikke stinkende vent, maar verder was het prima. Morgen gaan we weer gezellig samen. Noortje gaat naar mijn vriendinnetje Dees. Morgen wordt er buiten het bestralen ook een echo van de nieren gemaakt (zie voorgaande berichten).
Het is gelukkiger wat rustiger met de telefoon die rinkeld en rinkeld. Zo kunnen we beiden even op adem komen. Maar ook zonder telefoon, blijft het hectisch en veel geregel. Noortje heeft nu een weekje vakantie. Zondag gaat ze met Nienke paard rijden en maandag koninginnendag vieren met Boelo en Nienke. Daarna zien we wel weer. Ik moet nog in de telefoon klimmen om opppas/logeerpartijtjes voor haar te regelen.