21 april, 2007

Hoe hectisch kan een dag of eigenlijk week zijn....

gister (vrijdag 20 april) was Noortje jarig. Een hele drukke dag.
Met Rob ging het 's morgens niet zo goed. Hij had erg slecht geslapen en veel pijn en zo ontzettende veel moeite om te praten, ademen en slikken. Het breekt 'm letterlijk en figuurlijk op. Dus ik dacht, ik ga de huisarts maar eens bellen. Hij kwam rond 11.00 uur. En we hebben uitgebreid over de hele situatie gesproken. Rob en ik hebben een beetje het gevoel "te zwemmen" in de hele toestand. Als we naar het ziekenhuis gaan, moet onze oncoloog altijd daarna alles in het team bespreken en vinden we hem ook niet zo toegankelijk op het gevoelige vlak. Dus de huisarts had een heel lijstje gemaakt. Hij ging de oncoloog bellen, een rolstoel regelen, de huisartsenpost inlichten voor het geval dat, met de apotheker overleggen hoeveel morfine Rob nou werkelijk mag nemen (no-limit blijkt) omdat de oncoloog vond dat Rob al aan de hoge kant zat met morfine en de huisarts en de apotheker zeiden dat het geen pijn hoeft te hebben. Dus Rob deed erg zuinig met zijn morfinedruppels en had erg veel pijn. Nu neemt hij dus wanneer hij de pijn voelt komen. Dus dat is opgelost.
De huisarts bracht ook de thuiszorg ter sprake. En dat werd mij teveel en ik brak. Brullen en niet meer te stoppen. Hij signaleerde dat ik het allemaal niet meer zelf kan en dat voelt als falen. Ik wil het zo graag allemaal zelf doen, maar ik moet toegeven het wordt de laatste tijd wel erg veel. Mijn huishouden versloft, ook al poets en doe ik de hele dag vanalles. Ik kan het niet meer bijbenen. Maargoed, ik moet dus ook wennen aan het feit dat ik hulp moet inschakelen en dat vindt ik erg moeilijk. Noortje gaat volgende week full-time naar school en dat geeft ook meer ruimte. Dus de thuiszorg komt dinsdag langs voor een gesprek.
Ondertussen waren Boelo en Nienke al gekomen en wij zaten nog boven met de huisarts. Dus gingen zij vast verjaardag vieren met Noortje. Want Noortje en ik hadden de taart die ochtend al opgehaald. Die avond ervoor heeft Boelo mij geweldig geholpen met het afmaken van het konijnenhok en slingers ophangen en ballonnen blazen. Ik had het alleen nooit gered.
Ondertussen bleef de telefoon maar gaan. Gelukkig kon Rob even naar beneden komen en hebben we samen gezongen en kaarsjes uitgeblazen. Toen de eerste verjaardags gasten kwamen is Rob weer naar bed gegaan. En de telefoon bleef maar gaan. De radioloog belde voor een afspraak en intake gesprek voor de bestraling. En later de huisarts weer en de doktersassistente en de apotheker en natuurlijk veel telefoontjes voor Noortje.
Boelo en Nienke hebben de boodschappen voor mij gehaald en Ildri heeft alles opgeborgen terwijl ze op verjaardagsvisite was, de schat. Ook heeft Ildri het konijnhok gevuld met stro. Ik bleef gewoon achter de feiten aanlopen. En toen gingen Boelo en Nienke de konijnen halen die ik gereserveerd had in het asiel. Je gelooft het niet.....maar ze werden niet meegegeven. Moest ik zelf doen met legitimatie. Boelo de hele situatie uitgelegd, maar nee hoor. Toen flipte Boelo ook.... Uiteindelijk hebben ze de konijntjes (twee vrouwtjes) ergens anders gehaald en ze zijn heel lief. Gisteravond hebben ze lekker bij Rob op schoot gelegen en je zag mijn lieve mannetje stralen! Eindelijk zijn de konijntjes er. En kunnen ze in het mooie hok, waar hij maanden met veel moeite aan heeft gewerkt.
In de middag ook nog veel verjaardagsbezoek gehad en het was erg gezellig, druk maar het voelde goed. tegen het eind van de middag kon Rob ook weer even uit bed komen en heeft hij nog heerlijk buiten kunnen zitten. Praten gaat helaas nog steeds erg moeilijk. Maar er werd gelukkig genoeg gebabbeld om hem heen. Dees heeft mijn hele keuken opgeruimd en alle vuile vaat in de vaatwasser gestopt. Wij boffen maar met zoveel lieve familie en vrienden.
Maandag dus om 10.00 naar Nijmegen om bestraling te bespreken en wij willen zo snel mogelijk starten. Dinsdag komt de thuiszorg, we zullen het wel zien.
Noortje is nu met mijn lieve broer Boelo op stap, en ik ruim de bende van gister op. Mijn liefje slaapt lekker........even rust.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Mieke
Diepe bewondering,dat je ondanks al die drukte toch nog de tijd hebt kunnen vinden het hele verslag van de verjaardag van jullie lieve meisje hebt hebt kunnen verwoorden.Wat fijn dat je zoveel steun hebt aan je familie en vrienden.Goed dat je ook wat wat hulp van thuiszorg krijgt,is voor Rob ook goed dat hij ziet dat jij dan ook wat adem krijgt
Nu lieverd heel veel sterkte een knuffel voor jullie drietjes

joke

Anoniem zei

Ha Rob en Mieke,
Ik kon niet slapen en dacht ik ga even op de weblog kijken. Wat een hectische periode is het nu. Rob ik ben blij dat ze je bestralen nu en hoop dat het snel resultaat heeft.
Ik wens je rust van binnen om alles te dragen en een plek te geven.
Mieke je bent een top vrouw, moeder en ook jij veel kracht toegewenst.
De lichtjes gaan hier aan voor jullie drietjes... iedere dag.
Liefs Tiek.