neurologie

vandaag om 16.15 op ons gemakje naar Nijmegen waar Rob een afspraak had bij de neuroloog. Noortje mocht blijven eten bij onze buren (Theo en Thera en kids, heel erg bedankt !!!). Na het eten zouden we haar weer ophalen. Wij hadden verwacht zo rond 18.30 weer thuis te zijn.
Omdat Rob al een aantal dagen vooral 's nachts hoofdpijn heeft, had de oncoloog hem doorverwezen naar de neuroloog.De neuroloog i.o. heeft allerlei testjes bij Rob gedaan en heel veel vragen gesteld. Na overleg met zijn meerdere, kwam hij ons vertellen dat ze vanavond nog een scan wilden maken van Rob's hoofd. Ik merkte aan zijn reactie dat hij zenuwachtig was om het te vertellen en wij schrokken dus heel erg. Met een hele lieve verpleegkundige die ons dwars door het hele ziekenhuis loodste, gingen we richting eerste hulp om een scan te laten maken. Gelukkig werden we direct geholpen, voor het zelfde geldt, zit je daar nog eens uren te wachten. Snel weer terug naar afdeling neurologie, weer helemaal aan de andere kant van het ziekenhuis, wachten op de uitslag. De uitslag was gelukkig goed, geen uitzaaiingen naar de hersenen.....pfff jeetje. Wat een opluchting.
Intussen heb ik Thera gebeld en haar op de hoogte gebracht dat het wel eens laat of erg laat kon worden. Geen probleem, Noortje ging daar in bad en werd in een mooie pyama van Thijsje gehesen, inclusief mooie jongensonderbroek. Ze vond het geweldig! En wilde niets liever dan bij Thijs en Thom logeren. Maar morgen is haar eerste schooldag en wil ik mijn kleine meisje graag zelf bij me hebben. Om 8 uur waren we weer thuis en Noortje ligt heerlijk te slapen. Ondertussen leren Rob en ik op een harde manier dat ieder pijntje die hij voelt, wel iets helemaal verkeerd kan zijn. Onze positieve instelling komt hierdoor aardig op losse schroeven te staan. Eigenlijk gingen we nietsvermoedend naar het ziekenhuis, positief, sterk. En dan wordt in 1 minuut je hele instelling onder je voeten weggevaagd........ Bij hevige hoofdpijn vooral 's nachts gaan bij ons de alarmbellen rinkelen zei de arts. Tsja en dan zit je weer een paar uur in onzekerheid. Maar nu gaan we maar even rustig op de bank zitten, even bij komen van ons neurlogie-avontuur. Trekken de stekker van de telefoon eruit. Morgen zijn we weer bereikbaar.